شخصى به حضور امام على (ع ) آمد و پرسید:
«عددى را به دست من بده که قابل قسمت بر 1،2،3،4،5،6،7،8،9باشد بى آنکه باقى بیاورد.»
امام على (ع ) بى درنگ به او فرمود:
«اضرب ایّام اسبوعک فى ایّام سنتک ».
(روزهاى هفته را بر روزهاى یکسال خودت ضرب کن که حاصل ضرب آن، قابل قسمت بر همه اعداد مذکور (بدون باقیمانده) خواهد بود.)
سؤال کننده هفت را در 360 (ایام سال) ضرب کرد حاصل ضرب آن 2520 شد، این عدد را بر 2،3،4،5،6،7،8،9، 1تقسیم کرد، دید بر همه این اعداد قابل قسمت است بدون آنکه باقى بیاورد.
دیگر واقعه رشید هجری است که چون او را بنزد زیاد بن ابیه آوردند گفت :
شنیده ام که تو از خاصان علی میباشی ، آیا چیزی داری که مولایت در مورد من و تو گفته باشد
گفتا : آری
مولایم علی(ع) مرا خبر داده که تو دست و پای و زبان من را قطع میکنی و به دار مرا میآویزی
گفت : این کار نمی کنم تا مولایت دروغگودرآید
گفتا : نمیتوانی
زیاد گفت : اورا آزاد کنید تا همگان ببینند که علی دروغ گفته است
و این کار را نیز کردند که در این حال به زیاد گفتند که این کار او باعث شده که رشید به مدح علی و علیه تو مردم را آگاه میکند
زیاد گفت: زنده بودن رشید باعث مشکل ما شده لذا آن کاری کنید که مولایش گفته بود ولی زبانش را قطع نکنید .
و همین کار را کردند اما رشید با همان حال آنچنان به مدح علی پرداخت که زیاد به ناچار دستور به قطع زبان رشید داد .