رسول خدا هنگام مباهله با نصارای نجران فرمود:
خداوندا! این (علی) جان من است و او نزد من با جانم برابر است ، خداوندا! این (فاطمه) برترین زن جهان است . خداوندا ! اینها (حسن و حسین ) دو فرزند و نوه من اند، من در جنگم با هر که آنان با او در جنگند ، و در صلح و سازشم با هر که آنان با او در صلح و سازشند.
(بحارالانوار 49/37)
لا تَرَی الجاهِلَ اِلّا مُفرِطاً اَو مُفَرِّطاً.
همیشه جاهل: یا افراط گر و تجاوزکار و یا کندرو و تفریط کننده است.
(النهایه،جلد 3 ص 435)
علی (ع) فرمود :
در روزگار رسول خدا (ص) چون پاره تن او بودم ، مردم به من مانند ستاره ای در افق اسمان مینگریستند ، سپس روزگار مرا فرود آورد تا آنکه فلانی و فلانی را با من برابر ساختند، سپس مرا با پنج نفر برابر کردند که برترین آنها عثمان بود ، گفتم : ای اندوه ! اما روزگار به این هم بسنده نکرد و از قدر من آنقدر کاست که مرا با پسر هنده (معاویه) برابر ساخت !
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید 326/20)