از مناقب ابن مغازلی از ابی هریره گفت : نماز خواند باما رسول خدا (ص) نماز صبح را سپس گفت : آیا می دانید چه چیز نازل شده با جبرئیل ؟ گفتیم : خدا و رسولش بهتر می دانند ، سپس گفت : فرود آمد جبرئیل (ع) و گفت ای محمد بدرستیکه خداوند کاشت نی را در بهشت که یک سوم آن از یاقوت قرمز است و یک سوم آن زبرجد سبز و یک سوم آن لولوی تازه و زده است بر این نی طاقهائی و قرارداده ما بین این طاقها خانه هایی و قرارداده در هر خانه درختی و قرارداده میوه آنها را حور العین .... مردی بلند شد و گفت :
ای رسول خدا برای چه کسی می باشد آن چیز ؟ گفت : کسی که دوست دارد به آن برسد پس بچسبد بحب علی بن ابی طالب (ع)
نقل کرده قاضی امام ابو محمد حسین بن مسعود از انس از پیامبر (ص) چون اختصاص داده رسول خدا (ص) هر یک از یارانش را به فضیلتی اختصاص داده علی (ع)رابعلم قضاء و گفته : قاضی ترین آنها علی است و مفهوم این حدیث این است که انواع علم برای علی (ع) جمع شده چون آنچه برای دیگران بیان فرمودند نیاز به علم حضرت علی (ع) ندارد ولی قضاوت چنین نیست پیامبر (ص) فرمودند واجب دان آنها زید بن ثابت ، و قاری ترین ابی و آگاهترین از اصحاب به حلال و حرام معاذ بن جبل و هیچ یک از اینها به علم قضا نیاز ندارد ولی علم قضاء به تمام اینها نیاز دارد.
و روایت کرده بیهقی در کتابش بنام فضائل صحابه که پیامبر(ص) فرمودند : کسی که بخواهد نگاه کند به آدم در علمش و به نوح در تقوایش و به ابراهیم درحلمش و به موسی در هیبتش و به عیسی در عبادتش پس نگاه کند به علی بن ابی طالب (ع) پس بتحقیق ثابت شده برای علی (ع) آنچه که ثابت شده برای آنها از این صفات پسندیده و چمع شده دراو آنچه بصورت متفرق در دیگران قرار دارد .
از عبدالله بن مسعود گفت : رسول خدا (ص) فرمودند : تقسیم شده حکمت به ده قسم و داده شده به علی (ع)نه قسم و بسیار مردم یک جزء .
افضل العبادة عفة البطن و الفرج
بالاترین عبادت، عفت شکم و شهوت است
(تحف العقول، ص 296)
راوی می گوید بمن خبر داد سید حافظ ابومنصور شهرداربن شیرویه پسر شهردار دیلمی همدانی مرفوع به سلمان از پیغمبر (ص) که گفت : داناترین امتم بعد از من علی بن ابی طالب است
قُولُوا لِلنّاسِ أحسَنَ ما تُحِبُّونَ أن یقالَ لَکم.
به مردم بگویید بهتر از آن چیزی که می خواهید به شما بگویند.
(محاضرات ج 1 ص 251)
از مناقب خوارزمی از مجاهد از ابن عباس گفت: پیغمبر (ص) فرمودند : اگر تمام درختان قلم بشوند و همه دریاها مرکب و اجنه حساب کننده باشند و انسانها نویسنده نمی توانند فضائل علی (ع) را بشماره در بیاورند .
درباره ی آیه شریفه مباهله : من المومنین رجال صدقوا ماعاهدواالله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و مابدلوا تبدیلا سئوال شد ، گفته شد این آیه از جهت کسانی که به وظیفه عمل کردن یعنی عبیده و حمزه و یاران آنها بودند که به وعده خود وفا کردند و به دشمن پشت نکردند و بشهادت رسیدند و مقصود از من ینتظر علی بن ابی طالب (ع) می باشد که جهاد را انجام داد و راه و روش او تغییر نکرد و در حال طی مسیر انتظار شهادت می کشید.
درباره ی آیه مبارکه مباهله خداوند می فرماید: ( بدرستی کسانی ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند بزودی قرار می دهد پروردگار رحمن برای آنها دوستی ) گفته است ابن عباس او علی بن ابیطالب است و در همین زمینه زید بن علی از پدران خود از علی (ع) نقل کرده است که حضرت فرمودند : مردی مرا ملاقات کرد و گفت ای ابا الحسن بخدا قسم من تو را دوست دارم ، پس برگشتم به سوی رسول خدا (ص) و خبر دادم او را به سخن آن مرد پس گفت : شاید کار خوبی برای او انجام دادی ؟ گفت : بخدا هیچ کار خوبی برای او انجام ندادم، پس گفت پیغمبر خدا (ص) شکر خدا که قلبهای مومنین را به سوی تو به دوستی قرارداد پس در این هنگام آیه ذکر شده بالا در شأن امیرالمومنین (ع) نازل گردید
ابن عباس گفته است از پیامبر سئوال کردم : از قول خداوند از آیه مبارکه سوره واقعه که می گوید سبقت گیرندگان آنها مقرب درگاه الهی هستند و د ر بهشت پرنعمت چه کسانی هستند ؟ پیامبر فرمودند:
گفته است بمن جبرئیل (ع) : آن علی و شیعیان علی سبقت گیرندگان به بهشت هستند و نزدیکان به خدا هستند بواسطه کرامتی که برای آنها می باشد.
آیه مباهله که در جریان نپذیرفتن مسیحیان کلام رسول خدا (ص) را در رابطه با حضرت عیسی (ع) بوده است امر به مباهله شدن ( نفرین ) که خداوند فرمود به پیغمبر که بگو ما فرزندان خود را می آوریم و شما نیز فرزندان خود را بیاورید و ما زنان خود را می آوریم و شما زنان خود را بیاورید و ما جانهای خود را می آوریم و شما جانهای خود را بیاورید سپس نفرین می کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار می دهیم به اقرار همه مورخین پیامبر غیر از علی(ع) و فاطمه (س) و حسن (ع) و حسین (ع) کسی را با خود به صحرا نبرده بود.