سیره علی (ع) - پدر

امام علی را بشناسیم .

پدر

امیر مؤمنان از صلب پدرى چون ابوطالب دیده به جهان گشود.ابوطالب بزرگ بطحاء (مکه) ورئیس بنى هاشم بود. سراسر وجود او، کانونى از سماحت وبخشش، عطوفت ومهر، جانبازى وفداکارى در راه آیین توحید بود.

درهمان روزى که عبد المطلب جد پیامبر در گذشت، آن حضرت هشت‏سال تمام داشت. از آن روز تا چهل ودو سال بعد، ابوطالب حراست وحفاظت پیامبر را، در سفر وحضر، بر عهده گرفت وبا عشق وعلاقه بى نظیرى در راه هدف مقدس پیامبر که گسترش آیین یکتاپرستى بود جانبازى وفداکارى کرد. این حقیقت در بسیارى از اشعار مضبوط در دیوان ابوطالب منعکس شده است ;همچون:

لیعلم خیار الناس ان محمدا نبی کموسى و المسیح بن مریم ⁽¹⁾

افراد پاک وخوش طینت‏باید بدانند که محمد صلى الله علیه و آله و سلم پیامبرى است همچون موسى وعیسى - علیهما السلام -.

همچنین:

الم تعلموا انا وجدنا محمدا رسولا کموسى خط فی اول الکتب ⁽²⁾

آیا نمى‏دانید که محمد صلى الله علیه و آله و سلم همچون موسى (پیامبرى آسمانى) است وپیامبرى او در سرلوحه کتابهاى آسمانى نوشته شده است؟

یک چنین فداکارى، که به زندانى شدن تمام بنى هاشم در میان دره‏اى خشک وسوزان منجر شد، نمى‏تواند انگیزه‏اى جز عشق به هدف وعلاقه عمیق به معنویت داشته باشد، وعلایق خویشاوندى وسایر عوامل مادى نمى‏تواند یک چنین روح ایثارى در انسان پدید آورد.

دلایل ایمان ابوطالب به آیین برادر زاده خود به قدرى زیاد است که توجه قاطبه محققان بى نظر را به خود جلب کرده است. متاسفانه گروهى، از روى تعصبات بیجا، در مرز توقف در باره ابوطالب باقى مانده‏اند وگروه دیگر جسارت را بالاتر برده، او را یک فرد غیر مؤمن معرفى کرده‏اند. حال آنکه اگر جزئى از دلایلى که در باره اسلام ابوطالب در کتابهاى تاریخ وحدیث موجود است در باره شخص دیگرى وجود مى‏داشت، در ایمان واسلام او براى احدى جاى تردید وشک باقى نمى‏ماند، اما انسان نمى‏داند که چرا این همه دلایل نتوانسته است قلوب بعضى را روشن سازد!