اَلْیَوْمَ یَئِسَ الَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ دینِکُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ اَلْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتى وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِْسْلامَ دیناً. . .
امروز کافران از (زوالِ) آیینِ شما، مأیوس شدند; بنابراین، از آنها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را کامل کردم; و نعمت خود را بر شما تمام نمودم; و اسلام را به عنوان آیین (جاودانِ) شما پذیرفتم... .
«سوره مائده، آیه 3»
روزى که آیه شریفه از آن سخن مى گوید، داراى چهار ویژگى مهم است.
اوّل : روزى است که باعث یأس و ناامیدى کفّار شد.
دوم : روزى است که مایه اکمال دین گشت.
سوم : روزى است که خداوند نعمتش را بر مسلمانان تمام کرد.
چهارم : روزى است که خداوند راضى شد که دین اسلام، دین همیشگى مردم باشد.
راستى این روز بزرگ، با این ویژگیهاى چهارگانه، چه روزى بوده است؟