ابن عباس گویید:  

نزد رسول خدا (ص) نشسته بودیم که علی (ع) فراز آمد تا چشم پیامبر به او افتاد به رویش لبخندی زد و فرمود : مرحبا به آن که خداوند او را پیش از هر چیز آفرید ، خداوند پیش از هر چیز نوری آفرید و آن را دو نیم کرد؛ از نیمی مرا و نیم دیگر علی را آفرید ، پس همه چیز از نور من و نور علی پدید آمده است ، ما تسبیح خدا کردیم و فرشتگان نیز تسبیح کردند ، و ما تکبیر گفتیم و فرشتگان نیز تکبیر گفتند ، و این تسبیح و تکبیر آنها به آموزش من و علی بود . 

(عبقات الانوار ، تعریب شده 125/4)